In de beginjaren van onze stichting lag de focus op twee hoofdactiviteiten: ons museum op de zolder van Boerderij de Meijer (bent u al eens bij ons op bezoek geweest?) en het organiseren van excursies voor vleermuisliefhebbers. Ons museum heeft een jaar of zeven geleden zijn deuren gesloten De laatste jaren is echter duidelijk geworden dat we ons werkterrein hebben verbreed. Dit gaat gepaard met zowel successen om te koesteren als teleurstellingen waar we snel van leren. Enkele successen hebben betrekking op bijvoorbeeld het volgen van de NEM-VTT-routes en het uitvoeren van kerkzoldertellingen. Maar waar valt het bezoek van deze week aan ons winterverblijf onder? Dat laten we graag aan ieder van jullie om zelf te bepalen.
Op donderdag 16 januari bezocht een van onze leden, samen met een teller van VleGel (Vleermuiswerkgroep Gelderland), ons winterverblijf om vleermuizen te tellen. We waren hoopvol, omdat eind vorige zomer de eerste verbeteringen aan het verblijf waren uitgevoerd. Zie hiervoor het bericht Onze vleermuiskelder van 17 november 2024. Was het schoonmaken van de entree voldoende om meer vleermuizen naar onze kelder te lokken? Helaas bleek dat niet het geval. Waar we vorig jaar drie vleermuizen mochten verwelkomen, waren dat er dit jaar slechts twee.
Toch zijn we heel blij dat we wederom een Franjestaart mochten verwelkomen. Waarom is dit zo bijzonder?
Voor het inventariseren van vleermuizen is het belangrijk om inzicht te hebben in hun ecologie, waarbij hun echolocatie een essentiële rol speelt. De echolocatie van de Franjestaart wordt omschreven als “fluistersonar” en is moeilijk te detecteren met een bat-detector. Dit geldt ook voor de Mopsvleermuis waarover andere berichten over gaan. Dit maakt het noodzakelijk om andere inventarisatiemethoden te gebruiken, zoals het tellen in winterverblijven. Met deze methode – die (voor ons) vrijwel de enige kans biedt om een Franjestaart te registreren – hadden we succes. Wat een geweldige vondst!
Helaas kende deze inventarisatiesessie ook een tragische wending. Onze vrijwilliger is gestruikeld en heeft daarbij zijn bovenarm én twee ribben gebroken. Een gruwelijk einde van een dag die begon met zoveel verwachting.
Vraag: Kunnen we dit beschouwen als een succes of een teleurstellende ervaring?
Onze gedachten (en een goed gevulde fruitmand) gaan uit naar onze vrijwilliger. We wensen hem een spoedig herstel toe!
Tekst: Kevin
Foto Franjestaart: naam bekend bij redactie 🙂