Twee jaar geleden werd de mopsvleermuis in de Achterhoek gevangen, om precies te zijn in het buitengebied van Winterswijk (bron). Een geweldige gebeurtenis in vleermuisland en voor ons deed zich nu de kans voor om onze vleermuiskennis verder te verbreden en verdiepen. Naar aanleiding van deze vondst werden vleermuiskasten opgehangen, en die gingen wij controleren op de aanwezigheid van vleermuizen.
Vol verwachting vertrokken we om 11 uur, nadat we waren opgewarmd met koffie en thee. Onder leiding van Wieneke (van de Zoogdiervereniging) controleerden we 75 kasten. Een ladder bleek overbodig en bleef in de kofferbak achter, aangezien de kasten op 3 à 4 meter hoogte waren geplaatst. Een sterke zaklamp volstond, al merkten we hoe snel batterijen leeg raken bij temperaturen tussen de 0 en 5 graden. Gelukkig had Wieneke een flinke voorraad zaklampen in haar rugzak.
Auto in, rijden, auto uit, kasten controleren. Alle kasten waren genummerd, wat het registreren van aanwezige vleermuizen eenvoudig maakte. Wat het minder eenvoudig maakte, waren de vele braamstruiken, bevroren plassen waarin we wegzakten en omgevallen bomen. Maar dat mocht de pret niet drukken. Alle kasten waren bovendien terug te vinden via Google Maps: zowel hun GPS-locatie als nummer waren geregistreerd – handig als er eentje moeilijk te vinden was.
Met een groep van ongeveer vijf mensen konden we de 75 kasten in vier uur inventariseren. Vanwege vergunningen – de meeste kasten hangen op privéterrein – mocht de groep niet te groot zijn. Handig ook dat we met zijn allen in twee auto’s pasten. Van tevoren werd met alle eigenaren contact gelegd om af te stemmen of we welkom waren, en gelukkig was dat overal het geval.
Bij het doen van onderzoek wordt vaak gesproken over een nulmeting. Ik dacht altijd dat dit betekende: een meting vóór een verandering in de situatie. Sinds vandaag weet ik beter. Een nulmeting is namelijk een meting waarbij je 75 vleermuiskasten controleert en… nul vleermuizen telt!
Tekst: Kevin
Foto’s: Joeke & Hillie